Papież Franciszek zaprasza Kościół na Synod. Tym  zaproszeniem dodaje on nam odwagi do zapytania siebie o synodalność –  podążanie wspólną drogą, co stanowi  zasadniczy styl życia Kościoła i jego misji.  
Pomóc w tym, by wszystko  zrozumieć,  postanowić i zdecydować się iść tą drogą jest gotowa grupa robocza archidiecezji Synodu, która w ubiegły weekend zaprosiła wędziagolan na szkolenia moderatorów dla podążających drogą Synodu, które odbywały się w Kurii Archidiecezji Kowieńskiej.  

Dziwna impreza z modernistycznymi wizualnymi elementami miała miejsce 19 stycznia wieczorem na placu w miasteczku Wędziagoła – naprzeciwko kościoła – w przededniu otwarcia wielkiego wydarzenia „Kowno – Europejska Stolica Kultury 2022“.
Licznie zebrani mieszkańcy Wędziagoły razem z organizatorami wydarzenia na tle głośnego i mocnego bicia w bębny, szalejących efektów świetlnych, dymu i ognia wspólnie budzili Kowieńskiego mistycznego Zwierza. Kulminacją imprezy były popisy fakirów z ogniem – żonglowali oni pochodniami, z których obficie leciały iskry...

Stowarzyszenie Traugutt org. już po raz dziesiąty na Pomorzu zorganizowało akcję dobroci „Rodacy Bohaterom“. Mieszkańcy Trójmiasta i okolic wzięli udział w świątecznej akcji dobroci, której celem jest pomoc kombatantom oraz innym zasłużonym rodakom, mieszkającym poza granicami Polski. Podczas akcji zebrano świąteczne paczki, które przedstawiciele Stowarzyszenia Traugutt org. oraz Stowarzyszenia Odra-Niemen w minionym tygodniu dostarczyli na Litwę i wręczali rodakom w różnych miejscowościach na Wileńszczyźnie.

Myślami wracamy do minionego – 2021 roku, przeglądamy i oceniamy wykonaną pracę, cieszymy się ze spotkań z nowymi ludźmi, pięknej wspólnoty, nowych idei i projektów, które udało się wcielić w życie. A było ich sporo – aż dziesięć.

To tradycyjne, co roku obchodzone przez wędziagolan i świętowane, historyczne, patriotyczne Święto Niepodległości. Obchodziliśmy też 400-lecie śmierci hetmana wielkiego litewskiego Jana Karola Chodkiewicza, jubileusz 300-lecia wędziagolskiego dzwonu kościelnego. Wykonaliśmy też kilka nowych projektów.

W przedostatnim dniu odchodzącego – 2021 - roku Polaków z Wędziagoły odwiedziła młoda twórcza ekipa TVP Wilno, składająca się z ośmiu osób. W Polskiej Bibliotece nagrywali oni autorski program telewizji „Unia Kulinarna“.

Uroczy, młodzi, energiczni prowadzący audycję Greta Bartosewicz i Łukasz Polkowski rozmawiali z autorem tych strof, pytali o mieszkających w Wędziagole od dawnych czasów rodakach, ich tradycjach i zwyczajach, o byłej i do dziś zachowanej w tej krainie Laudy spuściźnie kulinarnej, o różnych daniach, które szykowano na Wigilię i z innych okazji, jak też na co dzień.

Bez wielkich uroczystości, bez tłumów ludzi, skromnie, w skupieniu, jak tego wymagają rygorystyczne przepisy kwarantanny podczas światowej pandemii, Polacy z Wędziagoły uczcili 158. rocznicę Powstania Styczniowego 1863 roku. Złożyliśmy kwiaty, zapaliliśmy znicze na grobach uczestników powstania i osób ich wspierających, znajdujących się na starym przykościelnym cmentarzu. Ciągle pamiętamy o swoich rodakach – bojownikach o wyzwolenie z carskiej niewoli i jesteśmy z nich dumni. Możliwie nie wszyscy oni byli wielce rozsądni i wykształceni, ale naprawdę głęboko wierzący i pragnący wolności. Wielka im cześć i chwała na wieki! Powstańcy rozumieli, że nie jest wart wolności ten, kto jej nie broni.

Tego roku obchodzimy już 158 rocznicę powstania 1863 roku. Okolice Wędziagoły, szczególnie Ibian, w tamtych czasach powstały do walki przeciwko władzy carskiej Rosji „Za naszą i waszą wolność“. Niestety, wkrótce bojownicy zostali surowo ukarani przez kozaków: jedni stracili życie, drudzy wraz ze wszystkimi mieszkańcami okolicy zostali zesłani na Sybir, zaś wieś – spalona. Taki los i okrutna kara nie ominęła polskiej rodziny szlacheckiej Wilkiewiczów. Żyli oni w Ibianach i aktywnie uczestniczyli w powstaniu 1863 roku. Dziś chcielibyśmy przypomnieć potomków tego polskiego szlacheckiego rodu - wnuczki uczestników powstania, siostry Wilkiewiczówny - Janinę i Helenę.

Chęć poznania, zrozumienia, opanowania jest wyznacznikiem postawy egzystencjonalnej wielu ludzi. Poszukiwania materiałów historycznych o swojej krainie i miasteczku ciągle towarzyszą Polakom z Wędziagoły. Tym razem owocem poszukiwań stały się materiały historyczne sięgające początku XIX stulecia, jego drugiego dziesięciolecia.

To unikalne materiały, może trochę pikantne, ale autentyczne, ciekawe i informatywne. Wertujemy księgę przychodów i wydatków z początku XIX wieku.

W pierwszym tygodniu 2021 roku do Polskiej Biblioteki w Wędziagole nadeszła przesyłka z Polski, w której znalazł się rocznik Śląskiego Towarzystwa Genealogicznego z Wrocławia „Parantele”. W tym popularnym historycznym genealogicznym wydaniu, ukazującym się w Polsce, Mieczysława Skarżyńska w artykule „Bracie nie zapomnij o nas – historia jednego zdjęcia. Rodowód Sankowskich herbu Krzywda i Wysokińskich herbu Szeliga z powiatu Kowieńskiego” wspomina i dziękuje Polakom z Wędziagoły.

Cieszy nas, że jesteśmy cenieni przez członków tego towarzystwa genealogicznego.

Prezenty są nieodłączną częścią Bożego Narodzenia. Jedni ludzie darują swój czas poświęcany wolontariatowi, drudzy starają się częściej ofiarować prezenty Bożego dobra, jeszcze inni z radością przyjmują oznaki przyjaźni.

W poniedziałek po Świętach, wczesnym rankiem, bezpośrednio z Warszawy, uczniom wędziagolskiej niedzielnej szkółki języka polskiego zostały przywiezione prezenty bożonarodzeniowe i podręczniki. Wygląda na to, że chęci i wielkie pragnienie były wysłuchane i zrozumiane. Nasi nowi przyjaciele z Warszawy – wychowankowie instytucji przedszkolnej „Chatka“ - rozradowali nas całym   sercem.

Czas szybko mija, coraz więcej ludzi i twarzy odchodzi w niepamięc. Zapominamy o ludziach, którzy kiedyś żyli obok, ciężko pracowali, tych, którym towarzyszył duch prostoty, bliskości i wrażliwości. Dlatego chce się przypomnieć o nich i ich pracy.

To ubodzy z parafii wędziagolskiej. Za sowieckiej władzy pogardzani, ale kochani przez wiernych, garnęli się do kościoła św. Trójcy w Wędziagole. Ubóstwo i towarzysząca mu arystokratyczność dziś może wydawać się egzotyką, ale przed ponad pół wiekiem było inaczej. Jedna z nich – służebnica Boga i ludzi, Polka Stanisława Truskowska, która żyła w latach 1896-1970, była zakonnicą.

Niejedno dziesięciolecie pośród różnych rupieci i starych książek smucił się w kącie stary antykwaryczny ścienny zegar – Gustav Becker, wyrób z końca XIX – początku XX wieku. Firma ta została założona w 1850 roku w Niemczech. Jest to jeden z najbardziej znanych w Niemczech producentów wysokiej klasy zegarów. Na odwrotnej stronie zegara jest napis w języku rosyjskim świadczący o tym, że zegar został kupiony w Kownie, w sklepie jubilerskim A. Mejerowicza.

Wędziagolanka, aktywna członkinia polskiej wspólnoty, Zofia Pilypiene zechciała ten stary przedmiot przywrócic do życia. Chęć ta uzasadniona jest też tym, że wiążą się z nim drogie wspomnienia.

Tego roku już po raz piąty wystartował projekt LRT „Przyjaźń fascynuje“. Celem jego jest zmniejszenie wykluczenia społecznego ludzi niepełnosprawnych i kształtowanie tolerancji. Na autentycznych przykładach przyjaźni pomiędzy ludźmi dotkniętymi niepełnosprawnością i nie, autorzy projektu chcą pokazać, że różnice fizyczne nie mają wpływu na przyjaźń, wspólną działalność i życie wspólnoty.

Organizatorzy akcji – LRT, „Baltijos ugdymo centras“, Departament ds. Osób Niepełnosprawnych przy Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej. Inicjatorką i autorką projektu „Przyjaźń fascynuje“ jest Žydrė Gedrimaitė, prowadząca audycje telewizyjne.

Dawniej na terenie cmentarza miasteczka Wędziagoła, pomiędzy znajdującym się naprzeciwko kościoła placem rynkowym i rogiem ulicy Kowieńskiej stał stary dom żydowski. Mieścił się w nim mały sklep drobnych artykułów przemysłowych (jeden z 17 czynnych w okresie międzywojnia żydowskich sklepów w Wędziagole). Od dawnych czasów parafianie chcieli ten kawałeczek ziemi i dom kupić i dołączyć do starego cmentarza. Niestety, z właścicielem działki i domu w żaden sposób nie dało się domówić. Po Holokauście 1941 roku, który przetoczył się przez Wędziagołę, Żydów tu nie zostało... Nie zostało też właścicieli ponad 70 działek i domów... Stary żydowski dom na skraju cmentarza został bez gospodarza...

W Polskiej Bibliotece w Wędziagole (ul.Kiejdańska 26) zebranych jest sporo materiałów historycznych i co roku one się popełniają o nowe, unikatowe - stare zdjęcia, w okresie międzywojnia zatwierdzone przez notariuszy dokumenty, wpisy o transakcjach. Pozwalają one uważniej przyjrzeć się wydarzeniom, które miały miejsce w latach 1931-1938, stosunkom majątkowym, kupna i sprzedaży działek ziemi pomiędzy mieszkańcami miasteczka, pełnoprawnymi obywatelami Litwy: Polakami, Żydami, Rosjanami, Litwinami, którzy jako dowód swojej tożsamości już mogli przedstawić paszporty Republiki Litewskiej.

W dawnych czasach wędziagolski kościół pw. św. Trójcy był oświecany naftowymi lampami i świecami. Dopiero w 1958 roku po raz pierwszy do kościoła została doprowadzona elektryczność. Zrobiono to za pieniądze, które ofiarowali wierni i, między innymi, kosztowało ponad 7000 starych rubli. Po zelektryfikowaniu kościoła, stare żyrandole zostały zdjęte i wyniesiono je ze świątyni jako przeżytek nie odpowiadający wymogom nowych czasów. Na ich miejsce zawieszono elektryczne świeczniki: cztery z trzema żarówkami i jeden – z pięcioma.

Podczas weekendu pomiędzy świętami, w przededniu Nowego Roku, starzy znajomi, przyjaciele i koledzy, wędziagolscy Polacy, muzykanci i śpiewacy z ludowej kapeli „Šilas“ ze wspólnoty w Sorgianach wraz z organizatorami i gospodarzami noworocznej imprezy – aktywnymi studentami Uniwersytetu Trzeciego Wieku z Łop pod kierownictwem Snieguoli, bawili się we wspólnotowym centrum w miasteczku Łopi.

Nasze parafie graniczą ze sobą, od dawnych czasów jesteśmy sąsiadami, niejedna rodzina się spokrewniła, dlatego zawsze zgodnie współżyliśmy. I nadal kontynuujemy stare tradycje.

Uczniowie niedzielnej szkółki języka polskiego w Wędziagole radośnie powitali zimowe ferie – czekały na nich bożonarodzeniowe prezenty. Zostały one im wręczone po lekcjach – były to przybory szkolne. Przywieźli je przedstawiciele społecznego Stowarzyszenia Traugutt org. Środki na te dary zebrali oni na polskim Pomorzu, w Gdańsku, realizując akcję charytatywną „Nie jest kolorowo“.  

Uczniowie cieszyli się z otrzymanych rzeczy potrzebnych do nauki i wychowania plastycznego. Nauczycielka Leonia zapewniła, że gdy czegoś im zabraknie, to te braki zostaną uzupełnione.

W okolicach Wędziagoły Powstanie Styczniowe 1863 roku pozostawiło wyraźne ślady i bolesne skutki – tu odbywały się bitwy powstańców, tu są ich groby i spalona wieś... Stoją tu symboliczne pomniki przypominające tragiczne wydarzenia tamtych lat.

Mroźnej niedzieli 27 stycznia po modlitwie w kościele pw.św.Trójcy i lekcjach w niedzielnej szkółce języka polskiego najbardziej wytrwali uczniowie, którzy nie przestraszyli się zimna i śnieżnych zasp, razem ze swoją nauczycielką Leonią Piotrowską postanowili dotrzeć do miejsc pamięci powstańców, zapalić tam znicze, uczcić pamięć historyczną.

I znów, po odbytym w ciągu tygodnia dobroczynnym maratonie po Wileńszczyźnie, nasi przyjaciele ze Stowarzyszenia Traugutt.org w ubiegłą niedzielę przed powrotem do Gdańska już w liczniejszej grupie ochotników i prezentami na krótko zawitali do Wędziagoły.

W Polskiej Bibliotece zapoznaliśmy się również z rodakami – ochotnikami z Anglii, którzy już nie pierwszy rok razem uczestniczą w akcji dobroczynnej i pomagają Stowarzyszeniu realizować charytatywne projekty. Wspólnie omówiliśmy działalność charytatywną i wolontariat, ich ważność i potrzebę w coraz bardziej zmaterializowanym świecie.

W niedzielne południe 13 stycznia do drzwi Polskiej Biblioteki w Wędziagole zapukali goście z Polski. Przybył do nas prezes Stowarzyszenia Traugutt.org Jacek Świs wraz ze swoimi kolegami – naszymi miłymi, wrażliwymi i troskliwymi przyjaciółmi.

W bibliotece odbywały się lekcje niedzielnej szkółki języka polskiego. Nauczycielka Leonia Piotrowska zapoznała gości z uczniami, którzy byli na lekcji. Po zapoznaniu się, uczniowie podarowali gościom muzyczny prezent – po polsku zaśpiewali kilka kolęd. Uczniowie podziękowali też gościom za ubiegłoroczny prezent – poznawczą wycieczkę do Wilna. Członkowie Stowarzyszenia Traugutt.org i teraz przybyli do nas z prezentami – różnymi pomocami naukowymi i przyborami szkolnymi dla uczniów.

Jeszcze całkiem niedawno, 29 marca 2018 roku, w Wielki Czwartek, kiedy wiał bardzo silny północno-zachodni wiatr, jego porywy oderwały jedną z drewnianych przednich ścian wieży kościoła pw. św. Trójcy, która słabo się trzymała od nadmiaru lat. Ściana ta na dużej wysokości podczas silnego wiatru niebezpiecznie chwiała się, grożąc co chwila upadkiem – byliśmy o krok od nieszczęścia.

Dziś wszystkie poziomy wieży są pokryte nowymi malowanymi drewnianymi deskami, zdjęta została stara blacha. Na południowej stronie wieży, która najwięcej ucierpiała od warunków atmosferycznych, wymieniono łaty, wszędzie odnowiono deszczółki, służące do uszczelnienia brzegu dachu, ochrony od podmuchów bocznego wiatru i trafiania deszczu pod pokrycie, zostały też umocowane rynny.

Książka jest wartościowym i oczekiwanym prezentem Bożonarodzeniowym. Jeszcze bardziej wartościowa jest, kiedy pisze się w niej o nas... Właśnie taką książkę otrzymali tego roku wędziagolanie. W okresie Świąt Bożego Narodzenia do Polskiej Biblioteki w Wędziagole dotarła przesyłka z dopiero co wydanym rocznikiem Śląskiego Towarzystwa Genealogicznego we Wrocławiu „Parantele“.

W tym solidnym historycznym genealogicznym wydaniu znajduje się dwunastostronicowy artykuł „Polacy z Wędziagoły na Laudzie“.

Wekendowe spotkanie z gośćmi z Wrocławia (Polska), które się odbyło w Polskiej Bibliotece było szczególne i pozostanie w pamięci.

Gościł u nas doktor Marcin Koczan z Instytutu Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego wraz z bratem. Goście z Wroclawia cieszyli się ze spotkania i możliwości pobytu na ziemi przodków, zapoznania się z mieszkającymi tu rodakami, możliwości dowiedzenia się czegoś więcej o od dawnych czasów zamieszkałej tu rodzinie Koczanów.

Już od kilku lat, patrząc na wieżę kościoła pw. św. Trójcy w Wędziagole dało się zauważyć, że stary krzyż na wieży jest pochylony do tyłu. Może od silnych wiatrów, czy pod ciężarem starości – nie wytrzymał, pochylił się.

W przededniu Świąt Bożego Narodzenia remontujący kościół majstrowie zdjęli z wieży o wysokości 26 metrów stary krzyż. Wtedy się okazało, że jest on uszkodzony i zraniony. Wykute przez kowala płaskie metalowe krzyżaki przy trzonku krzyża były umocowane przy pomocy lutowania. Z jednej strony lutowanie już się wykruszyło i pozostała tylko dziura. Metal zerdzewiał i złamał, krzyż pod ciężarem się zgiął.

W niedzielę, 21 stycznia w Domu Kultury Polskiej w Wilnie odbyła się gala finałowa konkursu "Polak Roku 2017", podczas której uhonorowano jego laureatów. Zwyciężczynią plebiscytu została Regina Markiewicz - kierownik Wydziału Oświaty i Sportu administracji samorządu rejonu solecznickiego.

Podczas gali wystąpiła "Kapela Wileńska" oraz "Dziewczyna Kuriera Wileńskiego - Miss Polka Litwy 2017" Agata Dorodko.

Marsz „Za wolność naszą i waszą“. Dzień drugi: Wędziagoła
Wczesnym rankiem 21 stycznia w kościele pw. św. Trójcy zbierali się uczestnicy marszu „Za wolność naszą i waszą“ oraz miejscowi mieszkańcy. Uroczystą Mszę św. w języku polskim w intencji powstańcow 1863 roku, poległych i spoczywających w ziemi wędziagolskiej i na dalekiej Syberii, koncelebrowali przybyli goście: ksiądz hm. Dariusz Stańczyk, ksiądz kan. Stanisław Chodźko oraz proboszcz miejscowej parafii, ksiądz i poeta Skaidrius Kandratavicius. Kazanie wygłosił ks. hm. Dariusz Stańczyk. W liturgii Mszy św. aktywnie uczestniczyła i śpiewała młodzież z Wileńszczyzny - harcerzy Wileńskiego Hufca Maryi im. Pani Ostrobramskiej.

Obchodząc stulecie Polski i Litwy, w dniach 20-21 stycznia, uroczyście świętowaliśmy również 155. rocznicę Powstania Styczniowego 1863 roku, które miało miejsce również w naszych miejscowościach i zostawiło wielki odgłos patriotyczny. Stąd pochodzą przywódcy powstania, tu odbywały się powstańcze walki, są powstańcze mogiły i pomniki, spalone wsie. W znajdujących się tu kościołach oni się modlili, zachowały się również dzwony z tamtego okresu, które nawoływały powstanców do walki...

Marsz „Za wolność naszą i waszą“. Dzień pierwszy: Podbrzezie – Świętobrość – Wędziagoła

Chłodnym rankiem 20 stycznia w Wędziagole, przy kosciele pw. św. Trójcy, zatrzymał się duży autokar z uczestnikami marszu „Za wolność naszą i waszą“ – młodzieżą z Wileńszczyzny, harcerzami Wileńskiego Hufca Maryi im. Pani Ostrobramskiej oraz księdzem hm. Dariuszem Stańczykiem.

Jeszcze nie tak dawno książka była jedynym źródłem informacji i piękna. W dzisiejszych czasach z mnóstwem różnorodnych książek rywalizuje wszechobecny internet, zjadająca czas telewizja, za wszystkich mówiące i śpiewające radio. Może książka już nie ma wartości? Wielcy miłośnicy czytania z całego świata nie mają wątpliwości: jest ono przyjemnością i dobrem. A słynny litewski twórca Justinas Marcinkevicius przypomina: „Czym bronimy się przed ciemnotą i zwierzęcą przemocą jeżeli nie książką, czym ogrzewamy zatwardziałą duszę, czyje, jak nie książki, światło prowadziło nas i prowadzi przez labirynty świata i naszej duszy“.

Bardzo cieszy to, że do Wędziagoły coraz częściej zaglądają turystyczne autobusy z miłośnikami historycznych, poznawczych podróży, udającymi się szlakiem „Poznajmy Litwę“. W Wędziagole turyści i goście chętnie zapoznają się z pamiętającym czasy Wielkiego Księstwa Litewskiego starym cmentarzem przykościelnym, kościołem pw. św. Trójcy, od najdawniejszych czasów tu mieszkającymi Polakami i znajdującą się w miasteczku Polską Biblioteką oraz zebranymi w niej historycznymi materiałami, opowiadającymi o przeszłości naszej krainy, jej mieszkańcach.

Chodząc ulicami miasteczka Wędziagoła nawet nie zastawnawiamy się, że tu kiedyś mieszkali Żydzi – mieszkańcy miasteczka. Przechodzimy obok domów, w których oni handlowali, szyli, heblowali, mełli, uczyli się i modlili. Prawda, tych domów już niewiele pozostało...

Na początku  XVI wieku przy dworze i wsi Wędziagoła, które należały do Rostowskich, Chłopickich i Hartowskich, tworzyło się miasteczko. Otrzymało ono przywilej posiadania  rynku i miejsc handlowych. Źródła historyczne mówią o tym, że już wówczas Żydzi mieszkali w Wędziagole.

Przed rokiem do Domu Pana odszedł dobry nasz przyjaciel Władysław Gruźdź. Patriotę Ziemi Wędziagolskiej, Polaka-zesłańca przypomnieliśmy i oddaliśmy mu cześć, modliliśmy się za jego duszę w ostatnią niedzielę stycznia. Na poranną polską Mszę św. do wędziagolskiego kościoła pw. św.Trójcy przybyła żona zmarłego, krewni oraz ci, co go znali.
Mszę św. w języku polskim odprawił proboszcz wędziagolskiej parafii Skaidrius Kandaratavicius. Podczas liturgii śpiewali polscy chórzyści. Zmarły Władysław Gruźdź bardzo lubił polskie msze w naszym kościele, podobały się mu stare pieśni liturgiczne śpiewane przez polskich chórzystów.

Przed 154 laty, 22 stycznia, wybuchło powstanie lat 1863-1864, nazywane Powstaniem Styczniowym – zryw skierowany na wyzwolenie z narodowościowego i społecznego ucisku Rzeczypospolitej  Obojga Narodów, przeciwko władzy Imperium Rosyjskiego. Walki wyzwoleńcze miały miejsce na okupowanych przez carską Rosję terenach Polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego – jego ziemiach na Białorusi i Ukrainie. Hasło powstania brzmiało: „Za wolność naszą i waszą!“ 

Symbolicznym jest to, że już stało się tradycją co roku w Wędziagole upamiętniać  to historyczne wydarzenie.

Ksiądz Anatanas Slavinskas (1924-1993)
Światłej pamięci ksiądz Anatanas  Slavinskas sprawował pracę duszpasterską w wędziagolskiej parafii św.Trójcy w latach 1964 – 1974. Warto wspomnieć wszystkie dobre uczynki, które podczas swej pracy w parafii wykonał  ksiądz Anatanas wspólnie z parafianami. A zrobiono naprawdę bardzo wiele.
Już w 1965 roku po raz pierwszy kościół, wierza i dzwonnica zostały na zewnątrz pomalowane na zielonkawy kolor. Kosztowało to 1700 rubli. Trzeba przypomniec, że do tego czasu kościół nigdy nie był malowany, więc deski były zszarzałe, a te z przedniej części były uszkodzone podczas wojny przez odłami artyleryjskiego pocisku, który wybuchł  na podwórzu przykościelnym. Więc przednią część należało też naprawić.

W sobotni wieczór w Centrum Kultury w Trokach odbył się koncert kolęd „Do Betlejem“. Na scenie wystąpił łączony chór zespołów rejonu trockiego, chór „Zgody“, zespół z Białorusi „Lalki corporation“, piosenkarka Ewelina Saszenko. Wykonawcom akompaniowała Wileńska Orkiestra Kameralna św. Krzysztofa pod batutą Karolisa Variakojisa. Wystąpił  również wraz ze swym zespołem Romualdas Milasius oraz tancerze Litewskiego Państwowego Teatru Opery i Baletu Daria Olefirenko  i Ernestas Barcaitis. „Historie piasku“ przedstawił Dovydas Klimavicius. Świąteczny koncert prowadził aktor, poeta Dariusz Bereski (Polska). 

Kiedy słupek rtęci w termometrach opada coraz niżej i zmienia się pogoda, społecznicy – Polacy z Wędziagoły -  kontynuując rozpoczęta jeszcze przed Świętami Bożego Narodzenia akcję „Łączy nas dobroć“, nieodpłatnie rozdawali ubrania.

Już nie pierwszy rok organizują oni tę dobroczynną akcję świątecznej pomocy.  Tegoroczna, dzięki przyjacielowi wędziagolan z Polski Arturowi Tchórzewskiemu, jest liczniejsza i bogatsza.
„Tylko zobaczcie, jakie ładne są te  dziecięce ubranka. A porzecież w tych czasach wszystko jest takie drogie.

Zmarł Władysław Gruźdz (1916 – 2016) – wielki Polak, patriota kowieńszczyzny.

Odszedł człowiek z wielką wiedzą i mądrością. Człowiek, któremu Polska i Polacy tu, na Laudzie, zawsze byli bardzo blisko serca. Kiedy mógł, zawsze bywał z Rodakami, starał się pokazać pozytywny wizerunek Polaków, żyjących tu, na kowieńszczyznie. Niejednokrotnie występował publicznie w obronie Rodaków, żyjących w jego rodzinnej parafii – Wędziagole.

Do Polskiej Biblioteki w Wędziagole przybył prezent z Polski -  nowiutkie, niedawno wydane książki „Czasoprzestrzeń Czesława Miłosza“. Ubiegłego lata, w czerwcu, gościła u nas grupa uczniów z Pińczyc. Przewodniczyła jej, wespół z innymi wychowawcami,  dyrektor mgr Joanna Sularz.  Szanowna Pani dyrektor  przysłała książki i serdeczny list z podziękowaniami prezesowi Wędziagolskiego Oddziału ZPL. Pani dyrektor dziękuje za gościnność i pomoc w realizacji projektu „Czasoprzestrzeń Czesława Miłosza“, końcowym etapem realizacji którego był wyjazd na Litwę – do kraju lat dziecinnych poety.

Mroźna, głęboka zima uwięziła w swoich objęciach i nie odpuszcza wędziagolskiej parafii i miasteczka. Niedawne wydarzenia, które miały miejsce w naszej parafii, we wsi Sawaczany i stały się głośne na całej Litwie, wydaje się, mocno wstrząsnęły świadomością mieszkających tu ludzi. Niestety, nieustający mróz skuł też  ludzką dobroć. Władze, dotknięte duchowym chłodem,  nie przedsięwzięły żadnych kroków w kierunku zmiany i polepszenia zaistniałej sytuacji. Życie toczy się po staremu. Ma się wrażenie, że wszyscy z tym złem  się pogodzili, zwykli...

Wielu naszych rodaków z Litwy, Polski oraz innych państw świata jest stałymi czytelnikami portalu www.vandziogala.eu. Poprzez pocztę elektroniczną zwracają się oni do Polskiej Biblioteki w Wędziagole z pytaniem, czy mogliby tego roku przyjechać do Wędziagoły, na Laudę i obchodzić setną rocznicę śmierci autora Trylogii, laureata Nagrody Nobla Henryka Sienkiewicza.
Chcieliby oni wspólnie z wędziagolanami podróżować po tych niezapomnianych miejscach, które w tak romantyczny i obrazowy sposób odtworzył pisarz w powieści „Potop“.

W nocy  z piątku na sobotę rozgniewany mieszkaniec wsi Sawaczany w rejonie kiejdańskim dwoje swoich dzieci wrzucił do studni. Takie zachowanie wzbudziło zgrozę nie tylko wśród sąsiadów, ale też wśród mieszkańców całej Litwy. Dwuletniego chłopczyka i trzechmiesięczną dziewczynkę  wydostano ze studni bez oznak życia. Ta straszna tragedia zmusza do zastanowienia się, dlaczego człowiek tak się zachował. Powstaje pytanie, czy wogóle jest on człowiekiem?

Rodzina ta przed siedmioma laty przybyła w te okolice z innego rejonu i  zamieszkała we wsi Sawaczany, która należy do wędziagolskiej parafii. Starzy mieszkańcy wsi, przychodzący  ciagle  do wędziagolskiego kościoła pw. Świętej Trójcy, z którymi znamy się od dawnych czasów,

W gościnie u rzeźbiarza pana Stanisława

W okresie w Śiąt gościliśmy u wędziagolanina, rzeźbiarza w drzewie, Stanisława Waszkiewicza, który wkrótce przekroczy dziewięćdziesiątkę. Żyje on na tej ziemi już wiele lat, doskonale pamięta okres przedwojenny. Podczas drugiej wojny światowej w szeregach Wojska Polskiego walczył przeciwko hitlerowskim Niemcom pod dowództwem generała Władysława Andersa. Po zakończeniu działań wojennych – przeciwko UPA na Ukrainie.

Jest to człowiek, który był świadkiem wielu wydarzeń, wiele wycierpiał. Jego życiorys jest trudny i ciekawy. Na szczęście pan Stanisław jest pełen życia i z optymizmem patrzy w przyszłość, wszystko doskonale pamięta i nie żałuje rad i pouczeń. Goszcząc u niego słuchaliśmy wspomnień i opowiadań o jego rodzicach - rolnikach, którzy żyli w parafii wędziagolskiej. Te wspomnienia są również odzwierciedlone w rzeźbach pana Stanisława. Wykonał on cały cykl rzeźb na temat „Droga lnu". Przedstawia on długą, ciężką pracę: od siewu - do przędzenia i tkania.

W przedświątecznym okresie w sali imprez w Łopiach odbyło się spotkanie Bożenarodzeniowe.Nasi przyjaciele z Łop zawsze pamiętają o tym, by zaprosić również nas, wędziagolan na swoje imprezy i razem świętować. Jesteśmy radzi spotkaniom z tymi wspaniałymi ludźmi, dojrzałą miejscową społecznością, która umie pracować i bawić się. Podczas tego spotkania zostali również uhonorowani ludzie, którzy tego roku dobrze pracowali, działali na rzecz rozwoju i rozkwitu miasteczka. Zyczono im zdrowia oraz wszelkiej pomyślności w nadchodzącym Nowym Roku.
W programie świątecznym zaprezentowały się zespoły amatorskie z Łop, które mają piękne osiągnięcia twórcze. Jest tu sporo młodzieży, która pięknie gra i śpiewa. Wśród uczestników świątecznego wieczoru znaleźli się: młodzieżowy zespół „The Beatles Band", studio tańca „Flash Dance", duet estradowy „Teściowe" („Uošvės"), zespół „Genuja" oraz kapele ludowe „Na czwartego" („Ant ketvirto") i „Girnapusė".

W sobota, 25 stycznia, w Domu Kultury Polskiej w Wilnie miała miejsce ceremonia uhonorowania laureatów szesnastego już plebiscytu czytelników „Kuriera Wileńskiego" — „Polak Roku 2013". Najwięcej głosów w najnowszej edycji konkursu uzyskała mer Samorządu Rejonu Wileńskiego Maria Rekść – zdobywając tym samym honorowy tytuł „Polaka Roku 2013".

W szesnastej już edycji plebiscytu o tytuł „Polaka Roku 2013" ubiegało się 10 osób, które spośród zgłoszonych przez czytelników kandydatur wyłoniła kapituła konkursu. W skład kapituły weszli dotychczasowi zdobywcy tego tytułu: m.in. Anna Adamowicz, Antoni Jankowski, Barbara Kosinskienė, Zofia Matarewicz, Gabriel Jan Mincewicz, Zdzisław Palewicz, Edward Trusewicz, ks. Wacław Wołodkowicz. Przez kilka miesięcy czytelnicy dziennika oddawali głosy (nadsyłając specjalne kupony) na osoby najbardziej zasługujące, ich zdaniem, na ten tytuł.

Laureaci plebiscitu „Polak Roku 2013": ks. Józef Aszkiełowicz, proboszcz parafii mejszagolskiej, Edyta Tamošiūnaitė, wiceminister oświaty i nauki Litwy, Edyta Maksymowicz, dziennikarka „Wilnoteki", Kazimierz Karpicz, dyrektor Szkoły Średniej im. Michała Balińskiego w Jaszunach, Renata Brasel, kierownik artystyczny Polskiego Zespołu Artystycznego Pieśni i Tańca „Wilia", Zbigniew Lewicki, skrzypek Państwowej Orkiestry Symfonicznej, Artur Ludkowski, dyrektor Domu Kultury Polskiej w Wilnie, Jarosław Niewierowicz, minister energetyki Litwy, Ryszard Jankowski, prezes Wędziagolskiego Oddziału ZPL (rejon kowieński).

Wczesny niedzielny poranek. Do Wędziagoły przybyła spora grupa młodzieży z Wilna. To uczniowie i studenci zjednoczeni w Wileńskim Hufcu Maryi im. Pani Ostrobramskiej, któremu przewodzi niestrudzony ks. hm.Dariusz Stańczyk. Zrodziła się piękna tradycja: już pięć lat z rzędu, w środku zimy, młodzież przybywa do Wędziagoły, by wspólnie ze swymi rodakami i innymi ludźmi dobrej woli uczcić rocznicę powstania 1863 roku.

Ta pielgrzymka młodych ludzi, poznawcza wycieczka do naszego kraju jest symboliczna, ma głęboki sens i jest bardzo potrzebna zarówno dla nas jak i dla nich. Młodzież, która przybywa z Wileńszczyzny, dla nas, mieszkających tu i przyzwyczajonych do codzienności, jest niczym wyrzut sumienia, zachęta, byśmy nie bacząc na przeciwności losu nie zapomnieli modlitwy swoich przodków, którzy tu mieszkali i walczyli, swojej mowy, pięknych tradycji narodowych praojców, swojej powinności...

DZIESIĄTKA LAUREATÓW PLEBISCYTU „POLAK ROKU 2013”
1. Maria Rekść, mer rejonu wileńskiego……………13 439 gł.
2. Ks. Józef Aszkiełowicz, proboszcz parafii mejszagolskiej…..10 686 gł.
3. Edita Tamošiūnaitė, wiceminister oświaty………992 gł.
4. Edyta Maksymowicz, dziennikarka „Wilnoteki”……..932 gł.
5. Kazimierz Karpicz, dyrektor Szkoły Średniej w Jaszunach…..736 gł.
6. Renata Brasel, kierownik artystyczny Polskiego Zespołu Artystycznego Pieśni i Tańca „Wilia”……..420 gł.
7. Zbigniew Lewicki, skrzypek Państwowej Orkiestry Symfonicznej pod kierunkiem G. Rinkevičiusa………276
8. Artur Ludkowski, dyrektor Domu Kultury Polskiej w Wilnie………..270 gł.
9. Jarosław Niewierowicz, minister energetyki Litwy……267 gł.
10. Ryszard Jankowski, prezes Oddziału ZPL w Wędziagole (rejon kowieński)….200 gł.

Komentarze

           1. jas, Styczeń 15, 2014 at 17:42 -

Gratulacje dla Pani mer.
Pani Rekść od lat z dużym zaangażowaniem i oddaniem służy mieszkańcom rejonu wileńskiego.
To wyróżnienie po prostu zwyczajnie bardzo jej się należało.

2. dobrze, Styczeń 15, 2014 at 19:20 -

Dzikie glosy. A ostatni wsrod nominowanych i tak jest najbardziej zasluzony.

 3. Reytan, Styczeń 15, 2014 at 19:25 -

To bardzo dobry wybór. Pierwsze dwa miejsca pokazują przywiązanie do prawdziwych wartości tak laureatów nagrody jak głosujących, którzy docenili uczciwą pracę i zaangażowanie na rzecz społeczności Pani Mer Marii Rekść oraz docenili poświęcenie i autorytet jakim się cieszy na Wileńszczyźnie Ksiądz Józef Aszkiełowicz.

 4. Pani, Styczeń 15, 2014 at 21:34 -

wszyscy nominanci warci zaszczytnego tytułu. Ale zgadzam się ze zdaniem, że Pani Maria już dawno miała zostać Polką roku. Tyle lat rzetelnej pracy, żadnej kompromitacji, tylko slużba dla mieszkańców rejonu i dla Polaków na Wileńszczyźnie.

 5. Witold, Styczeń 15, 2014 at 22:41 -

Gratulacje dla szanownej laureatki. Zgadzam się, że pani mer w pełni zasłużyła, by docenić jej długoletnią rzetelną pracę w samorządzie rejonowym.

Pragnę też podkreślić, że wśród finalistów plebiscytu jest wiele osób zacnych i zasługujących na wyróżnienie. Wystarczy wspomnieć choćby naszego wspaniałego przewodnika duchowego księdza Aszkiełowicza czy niestrudzonego odnowiciela polskości na Laudzie pana Jankowskiego.

 6. Adam81w, Styczeń 15, 2014 at 23:08 -

Gratulacje.

PS Ja głosowałem na panią Maksymowicz. Świetna dziennikarka.

PPS Trochę szkoda, że tylko 200 głosów zdobył pan Jankowski. Liczyłem na większe docenienie Kowieńszczyzny. Lauda żyje!

Serdecznie zapraszamy mieszkańców Wędziagoły, młodzież, uczniów   uczcić 151–lecie Powstania Styczniowego, przypomnieć, pomodlić się, uczcić pamięć uczestników Powstania  pochowanych na cmentarzach Parafii Wędziagolskiej razem z harcerzami z Wilna i ks. hm. Dariuszem Stańczykiem 

“Za Naszą i Waszą Wolność”

19 stycznia 2014 r. (niedziela)

• 9:00 Msza św. w kościele pw. Świętej Trójcy odprawiona przez ks. hm.Dariusza Stańczyka
• Odwiedzenie grobów powstańców styczniowych oraz uczczenie pamięci powstańców
• Spotkanie w mieszkańcami Wędziagoły

Wędziagolski Oddział  Związku Polaków na Litwie

Tuż przed Świętem Trzech Króli zakończyliśmy maraton świąt noworocznych. Prezes Wileńskiego Miejskiego Oddziału Związku Polaków na Litwie Alicja Pietrowicz zaprosiła wędziagolan na wieczór noworoczny, organizowany od kilku lat przez stołeczny oddział. Warto odnotować, że Wileński Oddział Miejski ZPL należy do grona największych – liczy około dwóch tysięcy członków. Obok długoletnich członków Związku, jest tu sporo młodych ludzi, którzy biorą aktywny udział w polskim źyciu artystycznym, w składzie zespołów pieśni i tańca, teatralnych występują nie tylko na Litwie, ale też za granicą. Więc też podczas świątecznego wieczoru nie brakło na sali wesołych piosenek i ognistych tańców. Utwory grane przez zaproszonych muzyków niejednego z obecnych przeniosły do tych już odległych, romantycznych lat 70.-80., kiedy te szlagiery brzmiały w wykonaniu znanych polskich piosenkarzy tamtych lat. Większość z nas słuchała ich w Polskim Radio, uczyliśmy się na pamięć tekstów oraz melodii. Dlatego to muzyczne „retro“ wszystkim bardzo się podobało. Na noworocznej zabawie brzmiały również współczesne rytmy. Wodzirej zachęcał do zabawy: organizował wiele gier, do których chętnie się włączali nie tylko ludzie młodzi, ale też seniorzy.

Podczas wieczoru wędziagolanie mieli okazję spotkać się i poobcować z wcześniej poznanymi działaczami kultury, teatru, twórcami, z którymi brali udział w niejednej imprezie. Poznali też nowych. Żegnając się, dziękowali niestrudzonej prezes Wileńskiego Oddziału Miejskiego Alicji Pietrowicz za możliwość uczestniczenia w świątecznej zabawie.

Uczestnicy obchodów w wędziagolskim kościele

Przed trzema laty Wędziagolski Oddział Związku Polaków na Litwie zaproponował katolickiej harcerskiej młodzieży z Wileńszczyzny, by wspólnie zainicjować obchody rocznicy Powstania Styczniowego w Wędziagole oraz poszczególnych miejscowościach rejonu kiejdańskiego. Harcerze na czele z księdzem Dariuszem Stańczykiem chętnie przystali na tę propozycję i stała się ona już tradycją.

Przed dwoma laty – 22 stycznia 2011 roku do Wędziagoły przyjechał mikrobus z piętnastoma harcerzami, którzy w ciągu dwóch dni gościli w osiedlu, modlili się, odwiedzili groby powstańcze zarówno w naszej okolicy jak i rejonie kiejdańskim, m. in. gościli w Ibianach – wsi, która srodze ucierpiała w wyniku represji caratu wobec uczestników powstania. Młodzieży z Wileńszczyzny bardzo się spodobał ten wypad, więc obiecała kontynuować tę piękną tradycję patriotyczną. I słowa dotrzymała.