Wczesnym rankiem, w dniu Bożego Narodzenia, po spokojnej i skromnej Wigilii, wędziagolanie śpieszyli na pierwszą Mszę św. Tu rozpoczyna się prawdziwe święto. Oddać cześć nowonarodzonemu Jezusowi, spotkać się z parafianami do kościoła śpieszyli również uczniowie niedzielnej szkółki języka polskiego wraz ze swoją nauczycielką Leonią Piotrowską. Przynieśli oni pozostałe po wieczerzy wigilijnej opłatki i tradycyjnie dzielili się nimi z ludźmi w kościele.Wszyscy życzyli sobie nawzajem Bożego błogosławieństwa i powodzenia w nadzchodzącym roku.

Stojąc przy żłobku uczniowie po polsku odmówili „Ojcze nasz“ i oddali hołd nowonarodzonej Światłości, zaśpiewali polską kolędę „Lulajże , Jezuniu“. Pierszą bożonarodzeniową Mszę św. w języku polskim odprawił proboszcz wędziagolski, ksiądz i poeta Skaidrius Kandratavicius. Podczas świątecznej liturgii śpiewali Polacy – chórzyści wędziagolskiego kościoła pw. św. Trójcy, pomagali im uczniowie niedzielnej szkółki języka polskiego, a kolędę „Cicha noc“ uczniowie zaśpiewali samodzielnie.

Wędziagolan, którzy tego ranka przyszli do kościoła, spotkała podwójna radość i   podwójne święto: cieszyli się z nowonarodzonego Jezusa i znajdującej się w kościele młodzieży, która modliła się i śpiewała pieśni bożonarodzeniowe. Wydaje się, że tu się rodzą cuda, niech nawet małe: nowonarodzonego Odkupiciela świata witają uczniowie, poszukujący osobistego kontaktu z Bogiem, z kościołem, z językiem. Dziękuję za takie doznanie.