Ciepła, słoneczna pogoda i wiaterek – najbardziej odpowiedni czas do suszenia i wietrzenia kościelnych szat liturgicznych: ornatów, kap... Leżąc w szufladach, wisząc w szafach nieocieplanych kościołów w ciągu roku nasiąkają wilgocią i kurzem, może w nich zagnieździć się pleśń, która z czasem stare, drogie szaty liturgiczne może całkowicie zniszczyć.

Rozumiejąc to,  Polacy z Wędziagoły co roku, kiedy jest ciepło, szaty liturgiczne wynoszą na dwór, suszą i wietrzą. Stało się to już  piękną tradycją.

Szaty liturgiczne w wędziagolskim kościele pw. św. Trójcy naprawdę są wspaniałe – bardzo ładne, artystyczne, dość stare i dlatego tak cenne. Miedzy innymi, ornaty i kapy są wyszywane metalowymi nićmi – bardzo ozdobne i bogate. Ofiarowali je  wędziagolskiemu kościołowi przed stu i więcej laty  mieszkający tu zamożni szlachcianie oraz niezbyt bogaci ludzie. Ofiarowali na chwałę Boga i Kościoła. 

Ochotnicy,  Polacy z Wędziagoły, pamietając i darząc szacunkiem swoich przodków zamieszkałych w parafii, ofiarodawców ozdobnych szat liturgicznych,  starannie te ubrania doglądają  i chronią, by służyły  jeszcze długo podczas Mszy świętych na chwałę Boga, by cieszyły oczy i serca  modlących się ludzi  jeszcze niejedno stulecie. Z drugiej strony, chcemy  sobie i innym przypomnieć: pamięć i szlachetne starania – najszlachetniejsze siostry wieczności.

Ryszard Jankowski