W miniony weekend, w ciagu trzech świątecznych jesiennych dni, mieszkańcy miasteczka i jego okolic, a także byli wędziagolanie, którzy przybyli na groby zmarłych bliskich z różnych zakątków Litwy, odwiedzali je aż na czterech cmentarzach naszej parafii. Od wczesnego ranka do zmroku sznury samochodów widniały przy cmentarzach, mnóstwo ludzi, morze zniczy i kwiatów – tak wspominano i honorowano zmarłych.

W ciągu wszystkich świątecznych dni modlono się w kościele św. Trójcy, odprawiano Msze św. w języku polskim i litewskim w intencji wszystkich świętych i naszych drogich zmarłych. Przypomnieliśmy ich również podczas żałobnej procesji na starym cmentarzu, który znajduje się na przykościelnym terenie.

Smuci to, że liczba tych, którzy chcą modlić się w intencji zmarłych bliskich oraz brać udział we Mszy św. z każdym rokiem maleje. Ludzie nie chcą zrozumieć, że najlepszym prezentem dla tych, co odeszli z tego świata jest ofiara Mszy św. i modlitwa. Polacy w Wędziagole starają się zachować te katolickie tradycje, dlatego w kościele pw. św. Trójcy zbierali się bardzo wcześnie, jeszcze przed początkiem Mszy św. Śpiewali pieśni na Zaduszki, które przypominają o tym, że człowiek jest na tym padole czasowo i każdego zachęcają do zadania sobie pytań: kim jestem, dokąd podążam, czego mogę się spodziewać? Dobrze, że mamy nadzieję i naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Sentymentalnie i z nadzieją dźwięczały te pieśni, które wykonywali Polacy - kościelni śpiewacy ze starych „kantyczek“. Smutna, nostalgiczna liturgia Zaduszek przypomina tych, którzy odeszli do wieczności.

Na starym cmentarzu, znajdującym się na przykościelnym terenie, uczniowie szkółki języka polskiego zapalili znicze na nie odwiedzanych, przez wszystkich zapomnianych grobach mieszkańcow tej krainy. Przy kościele spotkali potomków miejscowej szlachty, przybyłych uhonorować swoich zmarłych bliskich. Uczniowie słuchali ich opowiadań, wspomnień. Wspólnie zapaliliśmy znicze, modliliśmy się za dusze zmarłych, rozmawialiśmy w języku polskim i litewskim.

Te jesienne spotkania i modlitwy nadają sens świętu zmarłych i żywych.